Zondagochtend. Je kopje koffie drink je aan de Vlietkade terwijl je rustig het laatste nieuws doorneemt. Buren passeren te voet of per fiets door de groene omgeving, auto’s zijn er niet te bekennen. ‘Het lijkt mij ideaal, zo woon ik zelf ook het liefste’, vertelt Ivo van Beek die vanuit iDea Compact het deelgebied Vlietkwartier in de wijk Stadsoevers ontwikkelt.’
Wanneer je met je rug richting het Kadeplein staat, vind je het terrein van Vlietkwartier aan de linkerzijde tussen de Noordlaan en de Roosendaalse Vliet, net voorbij de Zwaaikom. Ontwikkelaar iDea Compact realiseert daar in samenwerking met de Kok Bouwgroep 53 woningen in twee fases. ‘We sturen aan op een mix aan woningen: van starters tot senioren. Er is ruimte voor grote gezinswoningen, woon-werkunits en zelfs een aantal herenhuizen’, vertelt Van Beek. ‘Je kan hier in principe je hele leven blijven wonen.’
‘Je kan hier in principe je hele leven blijven wonen.’
Natuurinclusief wonen
De wijk wordt autoluw en dat biedt ruimte voor persoonlijke ontmoetingen, spelende kinderen, flora en fauna. ‘Natuurinclusief’, omschrijft Van Beek het. ‘Een gezonde leefomgeving voor wonen, recreëren en groen.’ Regenwater wordt zo lang mogelijk in het gebied vastgehouden, het teveel wordt via spuwers in de Vliet geloosd. Zo blijft het groen ook daadwerkelijk groen en houden we gelijk rekening met het veranderende klimaat. Het gebied zal beheerd worden door de bewoners zelf. Zo kan er bijvoorbeeld in overleg een uitgiftepunt voor de pakket- en boodschappendiensten gemaakt worden of een buurtfeest worden georganiseerd.
Buurt vol eenheid en saamhorigheid
‘De hofjes en straatjes creëren een dwaalgebied dat het gevoel van saamhorigheid stimuleert. Een stadswijk met de geborgenheid van een eigen buurt. Dat is uniek in Roosendaal’, aldus Van Beek. ‘Van de 53 te realiseren woningen is geen gevel hetzelfde. Er wordt gewerkt met verschillende kleuren, soorten metselwerk, hout en beton. Zo heb je binnen het geheel echt een eigen plekje’, vertelt Van Beek. ‘In het midden van Vlietkwartier, waar de kleine dwarsstraatjes op uitkomen, vormt één woonblokje een echte special.’ Deze drie staan met de ruggen naar elkaar toe en grenzen met hun voortuin aan het gezamenlijk groen. ‘De mensen die zich specifiek tot deze woningen aangetrokken voelen, hebben juist dat gemeenschapsgevoel. Zij willen graag speeltoestellen, banken en tafels om elkaar te ontmoeten.’
